حیات حقیقی را چگونه باید معنا کرد ؟

شاید تلاش تمام فلاسفه و پژوهشگران علوم انسانی تفسیر واژه حیات باشد
تفسیر این کلمه چهار حرفی که هستی را در خود جای داده است و به قول حضرت مولانا هر کسی از ظن خود حیات و ممات را معنا نموده است .معنی کلمه حیات برای هر کس متفاوت است و گستره ای دارد به میزان دیدگاهها و بینش های فلسفی انسانها اما در میان تعاریف متفاوت حیات یک اتفاق نظر وجود دارد و آن حیاتی است که به واسطه آموختن به هر بشری اعطا می شود اینجاست که معلم جای پای خدا و انبیا می گذارد
می آموزد و با آموختن زنده می گرداند و حیات می بخشد
اگر بخواهیم مدت حیاط یک انسان را بررسی کنیم قطعا سالهای تقویمی نمی تواند ملاک عمل باشد
سالهای حیات یک انسان سالهایست که آموخته است

امروز روز معلم است روز نکوداشت علم و سپاس آموزنده آن
نکوداشت کسانی که مدادشان از خون شهید افضل است
جامعه موفق جامعه ایست که در بالاترین جایگاه اجتماعی و حرفه ای آن معلمین قرار دارند
تا زمانی که شاهد معلمان دو شیفت کار در جامعه هستیم .تا وقتی معلمی که هنوز روی دوشش سفیدی گچ دارد اما درسطح شهر مسافر کشی می کند نمی توانیم بگوییم جامعه فرهیخته ای هستیم که شان و منزلت معلم را شناخته است و قدر می داند
معلمین نه تنها خود سرمایه غنی انسانی محسوب می شوند بلکه مولد سرمایه و ثروتی پایدار برای هر جامعه ای هستند جوامع موفق جوامعی هستند که نخبگان آن معلم و پژوهشگر می شوند و هدایت جامعه را عهده دار می شوند این روز را مغتنم می شمرم و مراتب سپاس خوب از معلمان و اساتید بزرگواری که مستقیم و غیر مستقیم از آنان آموختم به. جای می آورم
مقامت بلند باد ای که حیات را به من بخشیدی و از دریای بی کران دانش جرعه ای مرا نوشاندی

سولماز رضایی