امشب به جای من …

یکسال است که تمام حرفها ،غصه ها ،گریه ها و گلایه ها ،امیدها و آرزوهایم را پشت پستوی دلم قایم کرده ام تا دست نخورده بماند برای شب قدر
یکسال را شمردم به انتظار شبی که خداوند بار عام داده برای بشریت تا شاید من نیز دانه ای بدست بیاورم که بتوانم با آن زمین خشکیده روحم را سبز کنم
و اما امشب که به قدر رسیدیم خسته ام
آنقدر خسته که نمی توانم باشم
آنقدر روحم فشرده است که نمی تواند به پرواز درآید
آنقدر دستانم سنگین است که به آسمان نمی رسد
من از درک قدر عاجزم
اما تو امشب به جای من “روی ماه خداوند را ببوس”
به قلم سولماز رضایی