خانه پارسی

عصر حاضر عصر پیوند عمیق خانه وخانواده با جهان است. دیگر دیوارها تعیین کننده ارتباطات نیستند و مرزها ی جغرافیایی رنگ باخته اند. دیوارهای ذهنی خانه ها پنجره های بسیاری به جهان پیرامون گشوده اند و رایانه ها سکان دار ارتباطات بشری و مبدا پیدایش تحولات عظیم فن آوری اطلاعات گردیده اند. این پدیده آنقدر بزرگ و فراگیر است که می تواند انکار ناپذیر ترین مصنوع بشری نامیده شود و بدیهی است که خانه پارسی می بایست در درون خود جایی برای این میهمان بازکند، میهمانی که با خود جهان جدیدی را به همراه می آورد. میهمانی با کوله باری از فکر و اندیشه، تحقیق وآموزش سرگرمی و تفریح و حتی شغل و کسب و کار. رایانه ها عاملی مؤثر در فرهنگ‌پذیری و انتقال ارزش‌ها و هنجارها اشخاص به حساب می آیند. کامپیوتر میهمانی است که می آید تا از طریق چشم و گوش بر منش و روش ما تاثیر گذارد و شیوه سنتی زیستن ما را دگرگون کند و شاید بتوان نام دیگر زندگی در پهنه مجازی را خانه الکترونیکی نامید ساکن این خانه نیازمند آگاهی از شیوه زیستن در این خانه است. شیوه ای که در آن می بایست فرهنگ خود را بر آن چیره کند و فناوری را در خدمت اهداف خود آورد و حتی به فکر اشاعه و انتقال ارزش ها، هنجارها، عقاید، باورها، معیارها و الگوهای رفتاری و احساسی مورد قبول خود باشد در حالی که اجازه ایجاد تحول اساسی در مفهوم زندگی خود را ندهد. هر چند که یکی از قوی ترین کارکردهای خانه الکترونیکی ارتقا دانش در میان اعضای خانواده است زیرا شرایطی را به گونه ای به وجود می آورد که امکان آموزش هر چیز به هر کس، در هر جا و هر زمان فراهم شود اما توجه به این نکته بسیار حائز اهمیت است که مهمترین معضل اینترنت از لحاظ فرهنگی عدم تطابق محتوای ارائه شده با الگوهای اعتقادی، فرهنگی و اخلاقی و هنجارهای جامعه ما می باشد. اینترنت آمده است برای سرعت بیشتر و کنترل کمتر لذا دقت نظر خانواده ها در کنترل مهمترین رکن ورود اینترنت به خانه است. با کنترل است که این فن آوری دیگر تهدید به حساب نمی آید بلکه فرصت است. موضوع اصلی این بحث کمک به کنترل این پدیده از طریق جانمایی صحیح کالبدی آن در خانه است .کنترلی عملا غیر محسوس و موثر. قرار دادن هر وسیله در جای صحیح خود چه در منزل و چه در محیط کار هنری است که نیازمند دانش و تجربه است.و هدفش هماهنگ کردن انسان با محیط پیرامون اوست و نتیجه این هماهنگی زندگی مطلوب تر خواهد بود.

هر وسیله ای که وارد خانه می شود می بایست برای جانمایی آن اندیشید به گونه ای که چشم ناظر آن را به صورت عضوی موثر از چیدمان منزل به حساب آورد و نه حس شیی زائد و اضافه را در ذهن متبادر سازد. با جانمایی درست کامپیوتر می توان از آن به عنوان شیی که در حفظ تعادل دکوراسیون داخل منزل نیز بهره جست. در جا نمایی کامپیوتر سهولت استفاده از آن را نیز در نظر بگیریم به عنوان مثال پشت مانیتور نباید هیچ منبع نور طبیعی یا مصنوعی وجود داشته باشد. زیرا نوری که از پشت پنجره می تابد باعث آزردگی چشمان شما خواهد شد. اگر مجبور به انجام این کار هستید می توانید از پرده هایی با پارچه های ضخیم استفاده کنید. خانه پارسی دارای قاعده و قانون در تمام شوون خود است و رایانه نیز از این قضیه مستثنی نیست. در این خانه در مورد قوانین کامپیوتر خانگی توافق می شود و اعضا خانه از مضرات و منافع آن به خوبی آگاه می شوند.

همانگونه که در تعاملات اجتماعی رسیدن به یک حرف مشترک مهم و اساسی است در اصول چیدمان نیز داشتن نقطه مشترک مهم است. می توان نقطه مشترک را در خانه محلی تعریف نمود که تمام اهل خانه تمایل و نیاز به استفاده از آن به صورت مشترک را داشته باشند. یک راه حل برای تعبیه نقطه مشترک در خانه تعریف و معرفی محل استقرار کامپیوتر است. می توان از کامپیوتر به عنوان وسیله ای برای جمع نمودن افراد خانواده دور هم استفاده نمود. ایجاد این نگرش، که کامپیوتر مثل سایر اثاثیه منزل به عموم افراد خانواده تعلق دارد و تنها وجه تمایز استفاده از آن بر حسب نیاز افراد خانه تعیین می شود این تصور را که کامپیوتر یک فضای شخصی است را از بین می برد و علی الخصوص به پدر و مادر این اجازه را می دهد که کنترل و نظارت بیشتری بر عملکرد فرزند خود داشته باشد و این توقع را که کامپیوتر در اتاق کودک ویا هرجائی که او بتواند دور از چشم به بازی مشغول شود را در کودک از بین می برد، این را به عنوان یک قانون در خانه پارسی پیاده کنیم : کامپیوتر در محلی که جنبه عمومی تر دارد مثل اتاق نشمین و یا در محلی از خانه که محل رفت و آمد زیاد اعضای خانواده باشد قرار داده شود و همچنین امکان نشستن برای دو تا سه نفر را در پیرامون آن فراهم آورده شود. در چیدمان خانه هدف اصلی می بایست ایجاد رفاه آسایش و آرامش برای اهل خانه باشد و اگر بحث جانمایی صحیح کامپیوتر مطرح است بدیهی است که منظور ایجاد حس اضطراب در اهل خانه خصوصا فرزندان نخواهد بود. به عنوان مثال اگر سیستم رایانه ای به گونه ای باشد که صندلی پشت به درب ورودی یا درب پر رفت و آمد قرار گیرد به گونه ای که در هنگام کار با کامپیوتر زاویه دید شخص دیوار یا پنجره باشد فرد احساس می کند که تحت کنترل مداوم است و در نتیجه احساس عدم امنیت خواهد داشت و هر کسی که از پشت او حرکت می کند او ناخوداگاه به عقب بر می گردد و این موضوع ممکن است سبب عدم تمر کز گردد. به گونه ای ظریف جانمایی کنیم که تمام اهل خانه به این نتیجه برسند که انتخاب صورت گرفته بهترین انتخاب بوده است. رعایت نظم در استقرار کامپیوتر و سیتم های ملحق به آن نیز لازم است به طور طبیعی رایانه نیاز به پریز، یک میز مناسب و فاصله مناسب از پنجره- با تابش نور مستقیم آفتاب- دارد.

برای کنترل بر نحوه استفاده فرزندان از کامپیوتر آن را از فضایی خصوصی اتاق ها جدا کنیم و کامپیوتر ها را به عنوان یکی از عناصر مهم در طراحی اتاق نشیمن بکار ببریم. رویه ای که متاسفانه در ایران خیلی مرسوم نیست و معمولا مادران از مخالفان آن هستند و آن را به عنوان وسیله ای که دکور نشیمن را بر هم می زند قلمداد می کنند اما می توان به راحتی ترکیب بسیار مناسبی از این وسیله برای زبیا سازی خانه ایجاد کرد. به عنوان مثال برای جلوه بخشیدن به محل قرار گیری رایانه می توان از ترکیب دکور کتابخانه رایانه استفاده کرد و در دیواره های مجاور سیستم قفسه های برای تعبیه کتاب تعیبه نمود. این را به عنوان یک حقیقت باید در نظر بگیریم تنها گذاردن کودکان و نوجوانان با کامپیوتر همچون رها رها کردن آنها در شهریست که هیچ شناختی از آن ندارند و در خوشبینانه ترین حالت قادر به استفاده از مراکز مفید آن شهر نیستند. وقت آن رسیده است که این محلی مناسب برای این میهمان فراهم اوریم و گرنه روزی می رسد که تمام خانه و اهلش تاثیر گرفته از میهمانی هستند که آنقدر کم اهمیت جلوه می نمود که حتی برایش جایی در نظر نگرفته بودیم …