برگزیده ها

روزها و ماهها و سالها می گذرد و زمان همه چیز را عوض می کند .همه چیز نو می شود و من پیر
اما آنچه در پی این همه سال ثابت است تویی
تویی که همچنان پای تخته کلاس ایستاده ای ،پیر شدن مرا نظاره می کنی و دور شدنم را بدرقه
من در پی سالها می روم و تو همچنان در پای همان تخته جاودان ایستاده ای
تو معلمم بودی و گاهی اسطوره میدیدمت و گاهی حبیب
گاهی از تو می ترسیدم و گاهی تنها به شوق دیدنت از خواب بر می خواستم
١٢ اردیبهشت که می شود دلم می لرزد و بیشتر دلتنگ تو می شود
پی دفتر و کتابم می گردم مثل روزهای امتحان می شوم
کاش امتحان داشتیم و من عاشقانه ای دیگر را به جای پاسخ تمام سوالات برایت می نوشتم
دستگیره در کلاست را بوسیدم تا برای همیشه گرمی دستانت را بوسیده باشم
روزت مبارک
سولماز رضایی