theme
به قلم دکتر سولماز رضایی
فاطمیه است و زمین و زمان در عزای بانوی زمین و زمان !!
عزاداری که خود به نوعی تجدید یک حیات فردی و اجتماعی است که از فاطمه آغاز و در فرزندانش متبلور می گرددو حاصل این تبلور حضور مکتبی در جهان می شود که اگر چه به نام تشیع معروف و مشهور است اما تمام اعتبارش را از فاطمه و همسرش و فرزندانش گرفته است .
فاطمه دختری است که در نقش دختری “ام ابیها” می شود که نشان دهنده باور خلل ناپذیری است که یک پدر می تواند از توانمندی های یک دختر در عرصه زندگی داشته باشد.
فاطمه! همسر می شود و نقش همسری برای فاطمه به حضور در خانه و امور خانواده محدود نمی شود.
او اولین مدافع برای همسری است که امام است و مظلوم و تنها .
فاطمه مادر می شود و عجیب آنکه این مادر سنت های عرب را می شکند و نسب خود را به فرزندان انتقال می دهد و فرزندانش می شوند “بنی فاطمه” که برای عرب این انتقال نسبت از مادر نه سابقه داشته و نه تکرار خواهد شد و تنها فاطمه است که فرزندانش نسب را از او به ارث می برند .
فاطمه پرچمدار می شود و فرزندان فاطمه بعد از فاطمه ، می ایستند !
بعد از فاطمه سخن می گویند!
حتی بعد از فاطمه مدافع پدر و حریم امامت می شوند.
فاطمه حیات می بخشد و نامش نخوت را از جامعه می زداید .
فاطمه می رود اما تمام نمی شود !
بساط فاطمیه اش گستره ای دارد به وسعت تمام مرزهای جغرافیایی و زمانی به وسعت تمام زمان ها .
فاطمه بانوی زمین و زمان است .
تمام زمین ها .
تمام زمان ها .
